خدایا!
من همانم که گاه خندانم،
و گاهی گریان.
گاه شکرگزارم،
و گاهی درحال گله کردن.
گاه بنده ی توام،
و گاهی بنده ی خویش!
خدای همیشگی ام!
من مبتلا به گاه و بی گاههای همواره ام،
بیماری نامتعادل که همیشه به نسخه ی طبیب خویش عمل نمی کند!
اسیر خویشتنم؛
و گاه و بی گاههای اسارت گونه ام مرا در برگرفته است...
معبود آزاده ام!
...تمام اين گاه و بی گاههای مدامم را،
ببخش...
به حق خدایی همیشه پایدارت!

الهی آمین...
@@@@@**رفیق فقط خدا**@@@@@
ﻣﺪﺗﻬﺎﺳﺖ ﻓﻘﻂ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻣـــــ !...
ﺍﺯ ﻫـﻤــﻪ ﺍﻃــﺮﺍﻓـﯿـــﺎﻧـــﻢ ....
" ﻫﻤﯿـــــﻦ ."
ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻪ ﺑﺤﺚ ﻣﯽ ﮐـــﻨﻢ
ﻧﻪ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫــــﻢ
ﻧﻪ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽ ﺩﻫـــــــﻢ
ﻧﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﻟﯿﻞ ﻣﯽ ﮔــــﺮﺩﻡ
ﻧﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻡ
ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺑﯿﻨــــﻢ
ﻓﻘﻂ ﻣــﯽ ﺷﻨــﻮﻡ
ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨــــﻢ ...
خلاص...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: